2 Ondergronds vervoer
1) Classificatie van ondergronds transport
Ondergronds transport is een belangrijke schakel in de mijnbouw en productie van ondergronds metaalerts en niet-metaalerts. Het werkterrein omvat zowel het transport via de silo als het transport over de weg. Het vormt het transportkanaal voor doorlopende silo's, tunnelwanden en ondergrondse mijnmagazijnen, vulgebieden, mijnbouwmagazijnen en afvalgesteentevelden. Silotransport omvat zwaartekrachttransport, elektrisch transport, transport van onbeweegbaar materieel (shoveltransport, laadmachines of mijnbouwvoertuigen), transport van vibratiemijnbouwmachines en transport van explosieve kracht, enz. Het transport over de weg omvat het transport van de getrapte en hellende silo, dat wil zeggen het transport over de weg tussen de silotrechter, de silopatio of de weg onder de invoegput naar de ondergrondse opslagplaats (of ingang van de silo).
De classificatie van ondergronds transport volgens transportwijze en transportmiddelen wordt weergegeven in Tabel 3-4.
Classificatie van ondergronds transport
Om de normale en effectieve werking van het ondergronds vervoer te garanderen, is de benodigde hulpapparatuur voor het vervoer onmisbaar.
2) Ondergronds transportsysteem
Het transportsysteem en de transportwijze van ondergrondse mijnen worden doorgaans bepaald bij de ontwikkeling en het ontwerp van ertsafzettingen. De vastgestelde principes moeten rekening houden met de omstandigheden waaronder de afzetting voorkomt, het ontwikkelingssysteem, de mijnbouwmethode, de schaal van de mijnbouw, de levensduur van de productie, de ontwikkelingsstatus van de transportmiddelen en het managementniveau van de onderneming. Het systeem moet technologisch geavanceerd en betrouwbaar zijn, redelijk en economisch voordelig, veilig in gebruik, gebruiksvriendelijk, laag in energieverbruik en lage investeringskosten.
(1) Spoorwegvervoer
Spoorvervoer verwijst in het algemeen naar locomotieftransport, wat de belangrijkste vorm van transport is in ondergrondse mijnen in binnen- en buitenland. Spoorvervoer bestaat voornamelijk uit mijnbouwvoertuigen, tractie- en hulpmachines en andere apparatuur, vaak bestaande uit een effectief transportsysteem met ertsharken, laad- en lossystemen.transportbandof spoorloos transportmaterieel, dat in het productieproces erts, afvalgesteente, materialen, apparatuur en personeel kan vervoeren. Het is een van de belangrijkste factoren die de productie organiseren en de productiecapaciteit van de mijn bepalen.
De voordelen van spoorvervoer zijn de brede inzetbaarheid, de grote productiecapaciteit (afhankelijk van het aantal locomotieven), de onbeperkte transportafstand, de gunstige economische omstandigheden, de flexibele planning en de mogelijkheid om verschillende ertsen langs de vertakkingslijn te vervoeren. Nadelen zijn dat het transport intermitterend is, de productie-efficiëntie afhankelijk is van het werkorganisatieniveau en beperkingen kent (doorgaans 3 ‰ tot 5 ‰), en dat de transportveiligheid moeilijk te garanderen is bij een te grote helling.
Rijden op het spoor is de belangrijkste vorm van horizontaal langeafstandstransport. De spoorbreedte is onderverdeeld in normaalspoor en smalspoor. De normaalspoorbreedte is 1435 mm en het smalspoor is onderverdeeld in 3 soorten: 600 mm, 762 mm en 900 mm. Afhankelijk van de verschillende spoorbreedte kan de locomotief worden onderverdeeld in normaalspoor en smalspoor; afhankelijk van de gebruikte aandrijving kan de mijnlocomotief worden onderverdeeld in elektrische locomotief, diesellocomotief en stoomlocomotief. Stoomlocomotieven zijn grotendeels geëlimineerd en diesellocomotieven worden over het algemeen alleen nog bovengronds gebruikt. De elektrische locomotief wordt aangedreven door elektrische energie; afhankelijk van de aard van de energievoorziening kan de elektrische locomotief worden onderverdeeld in gelijkstroom- en wisselstroomlocomotief. De gelijkstroomlocomotief is de meest gebruikte locomotief. Tegenwoordig zijn er veel gebruikers die de frequentieomzettingsmotorwagen zijn gaan gebruiken. Afhankelijk van de verschillende energievoorzieningsmodi wordt de gelijkstroomlocomotief onderverdeeld in een draadlocomotief en een batterijlocomotief. De overgrote meerderheid van de ondergrondse locomotieven die niet in steenkoolmijnen worden gebruikt, zijn draadlocomotieven.
Met een eenvoudige constructie, lage kosten, onderhoudsgemak, grote transportcapaciteit, hoge snelheid, hoge elektriciteitsefficiëntie en lage transportkosten is dit de meest gebruikte motor. Het nadeel is dat de gelijkricht- en bedradingsfaciliteiten niet flexibel genoeg zijn; de afmetingen van de weg en de veiligheid van voetgangers beïnvloeden de vonk tussen de pantograaf en de lijn. Deze is niet toegestaan bij de aanleg van grote gasmijnen, maar op de lange termijn zijn de totale kosten van de motor veel lager dan die van een accumotor. De gelijkspanning is 250 V en 550 V.
Een elektromotor met een accu is een batterij die elektriciteit levert. De accu wordt over het algemeen opgeladen in een ondergrondse garage. Nadat de accu van de motor tot een bepaald niveau is opgebruikt, is het raadzaam deze te vervangen. Het voordeel van dit type elektromotor is dat er geen gevaar is voor vonkoverslag en dat de motor geschikt is voor gebruik in gasmijnen zonder benodigde leidingen, flexibel gebruik en transportsystemen met een lage output, onregelmatige wegen en tunnels. Het nadeel is dat de initiële investering in laadapparatuur een laag elektriciteitsrendement en hoge transportkosten met zich meebrengt. De draadmotor wordt over het algemeen gebruikt in de mijnbouwfase en in de ontwikkelingsfase kan een accumotor worden gebruikt om externe omstandigheden te overwinnen. In de retourluchtweg met springgas mag geen explosieveilige accumotor worden gebruikt, omdat deze een hoog zwavelgehalte en een natuurlijk brandgevaar met zich meebrengt.
Naast de bovenstaande twee soortenelektromotorenEr zijn duplex-energie-elektromotoren, die voornamelijk kunnen worden onderverdeeld in een draad-batterij-elektrische locomotief en een kabel-elektrische locomotief. De batterij-elektrische locomotief is voorzien van een automatische lader, wat de benuttingsgraad en flexibiliteit kan verbeteren. Bij gebruik in transportbanen is de kabelvoeding vereist, maar de transportafstand van de kabelvoeding mag de lengte van de kabel niet overschrijden.
Verbrandingsmotoren hoeven niet te worden bekleed, zijn laag in investering en zeer flexibel. De constructie is echter complex en de uitlaatgassen vervuilen de lucht, waardoor het noodzakelijk is om een uitlaatgasreinigingsapparaat bij de uitlaatpoort te installeren en de ventilatie van de weg te verbeteren. Momenteel worden slechts enkele mijnen in China gebruikt voor goed geventileerde adit-oppervlakteverbindingen en oppervlaktetransport, en meer mijnen worden in buitenlandse mijnen gebruikt.
Mijnbouwvoertuigen vervoeren erts (afvalgesteente), personenauto's, materieelvoertuigen, explosievenvoertuigen, waterwagens, brandweerwagens, sanitaire voertuigen en andere speciale voertuigen.
(2) Spoorloos vervoer
In de jaren zestig werd de technologie voor ondergrondse mijnbouw zonder sporen ook snel ontwikkeld, dankzij de verbetering van de apparatuur voor ondergrondse mijnbouw zonder sporen.
Ondergrondse mijnbouwvoertuigen zijn zelfrijdende voertuigen die speciaal zijn ontworpen voor ondergrondse mijnen. Het is het belangrijkste transportmiddel voor de implementatie van spoorloze mijnbouwtechnologie en biedt voordelen op het gebied van mobiliteit, flexibiliteit, multi-energie en economie. Ondergrondse mijnbouwvoertuigen worden veel gebruikt in allerlei soorten ondergrondse mijnen met geschikte omstandigheden voor geavanceerde mijnbouw. Dit kan niet alleen de arbeidsproductiviteit en -opbrengst van ondergrondse mijnen verbeteren, de continue uitbreiding van de productieschaal bevorderen, maar ook het mijnbouwproces, de mijnbouwmethode en het tunnel- en transportsysteem van dergelijke mijnen veranderen. Vooral met de ontwikkeling van mijnautomatisering, intelligente mijnbouw en andere technologieën en systemen in de afgelopen jaren, evolueren ondergrondse mijnen naar de onbemande richting van spoorloze mijnbouw.
①De belangrijkste voordelen van autotransport in ondergrondse mijnen zijn dat
a. Flexibele mobiliteit, met een breed scala aan toepassingen en een groot productiepotentieel. Het gesteente van de mijnbouwwand kan direct naar elke losplaats worden getransporteerd zonder tussenkomst van de mijnbouwers. Ook het personeel, de materialen en de apparatuur op de losplaats kunnen de werkwand direct bereiken zonder tussenkomst van de mijnbouwers.
b. Onder bepaalde omstandigheden kan het gebruik van ondergronds autotransport in de mijnbouw een besparing opleveren op apparatuur, staal en personeel.
c. Vóór de voltooiing van de volledige set schachtfaciliteiten is het mogelijk om de mijnbouw en het transport van ertslichamen en sporadische randen te bevorderen en te vergemakkelijken.
d. Bij een redelijke transportafstand zijn de ondergrondse autotransport- en productieverbindingen in de mijnbouw minder, wat de arbeidsproductiviteit aanzienlijk kan verbeteren.
2. De nadelen van autotransport in ondergrondse mijnen zijn als volgt:
a. Hoewel de ondergrondse mijnvoertuigen over een uitlaatgasreinigingsinstallatie beschikken, vervuilen de uitlaatgassen van de dieselmotor de ondergrondse lucht, wat momenteel nog niet volledig kan worden opgelost. Maatregelen zoals het versterken van de ventilatie verhogen doorgaans de kosten van ventilatieapparatuur.
b. Vanwege de slechte kwaliteit van het wegdek in de ondergrondse mijn is het bandenverbruik hoog en stijgen de kosten van reserveonderdelen.
c. De onderhoudswerkzaamheden zijn groot en vereisen geschoolde onderhoudswerkers en een goed uitgeruste onderhoudswerkplaats.
d. Om het rijden met ondergrondse mijnvoertuigen te vergemakkelijken, is een groot weggedeelte nodig, wat de ontwikkelingskosten verhoogt.
③ Vergeleken met voertuigen die op de grond zelf lossen, hebben voertuigen voor ondergrondse mijnbouw doorgaans de volgende structuurkenmerken:
a. Kan gemonteerd en in elkaar gezet worden, handig groot goed.
b. Door het gebruik van een geleed chassis en hydraulische besturing is de carrosserie smal en de draaicirkel klein.
c. De hoogte van de wagenbak is laag, over het algemeen 2 tot 3 m, wat geschikt is voor het werken in smalle en lage ondergrondse ruimtes, met een laag zwaartepunt, wat het klimvermogen vergroot.
d. De rijsnelheid is laag en het motorvermogen is klein, waardoor de uitlaatgassen worden verminderd.
(3)Transportbandvervoer
Transport met een bandtransporteur is een continu transportmiddel, voornamelijk gebruikt voor het transport van gesteente, maar kan ook materialen en personeel vervoeren. Deze transportmethode heeft een grote productiecapaciteit, is veilig en betrouwbaar, eenvoudig te bedienen en is zeer geautomatiseerd. Dankzij het gebruik van zeer sterke tape biedt transport met een bandtransporteur de eigenschappen van lange afstanden, grote volumes en hoge snelheid, wat voldoet aan de eisen voor efficiënt transport van moderne mijnbouwapparatuur.
Het gebruik van transportbanden voor ondergronds erts wordt beperkt door de rotsmassa, het verkeersvolume, de helling van de weg, bochten, enzovoort. Over het algemeen kan alleen grof gebroken ertsgesteente (minder dan 350 mm) worden getransporteerd en is dit alleen geschikt voor gebruik met een groot volume, een geringe helling van de weg en geen bochten.
Ondergronds transport via transportbanden kan worden onderverdeeld in: ① Transport via transportbanden op basis van de plaats van gebruik en de voltooide transporttaken, die mineraalgesteente rechtstreeks van het werkoppervlak van de mijnbouw ontvangt en transporteert. ② Transport via verzameltransportbanden voor de mijnbouw, die mineraalgesteente van twee of meer transportbanden ontvangt. ③ Transport via stamtransportbanden, deze transporteert al het ondergrondse mijngesteente, inclusief de transportband, naar het oppervlak van de transportband.
Bandtransporteurs kunnen worden onderverdeeld in basis- en speciale typen, afhankelijk van de basisstructuur. Het basistype is onderverdeeld in een vlakke en een groefvorm. De representatieve speciale bandtransporteurs zijn momenteel de diepe groefbandtransporteur, de gegolfde randbandtransporteur, de patroonbandtransporteur, de buisbandtransporteur, de luchtkussenbandtransporteur, de drukbandtransporteur, de buigbandtransporteur, enzovoort.
Transportbanden zorgen voor continuïteit in het materiaaltransportproces. Vergeleken met andere transportsystemen heeft het de volgende kenmerken:
① Transportcapaciteit. De maximale capaciteit van de binnenlandse transportband bedraagt 8400 ton/u en de maximale capaciteit van de buitenlandse transportband 37500 ton/u.
② Lange transportafstand. Zolang er een voldoende sterke transportband is, is de transportafstand technisch gezien niet beperkt. De lengte van de binnenlandse transportband bedraagt 15,84 km.
③ Sterke terreinaanpassing. De transportband kan zich aanpassen aan het terrein, zowel in de gematigde kromming van de ruimte als in het horizontale vlak, waardoor het aantal tussenliggende verbindingen, zoals het overslagstation, wordt verminderd en de investering in infrastructuur wordt verlaagd. Dit voorkomt verstoring van wegen, spoorwegen, bergen, rivieren en steden vanuit de ruimte of het vlakke vlak.
④Eenvoudige structuur, veilig en betrouwbaar. De betrouwbaarheid van de transportband is bewezen door vele industriële toepassingen.
⑤Lage bedrijfskosten. Het tijds- en energieverbruik per transporteenheid van het transportbandsysteem is doorgaans het laagst van alle bulkvoertuigen en -apparatuur, en het onderhoud is eenvoudig en snel.
⑥ Hoge mate van automatisering. Het transportproces met bandtransporteurs is eenvoudig, met een hoge mate van concentratie van elektrische apparatuur, hoge mate van controle en eenvoudige automatisering.
⑦ Het heeft de kenmerken van een lage mate van weersinvloeden en een lange levensduur.
Web:https://www.sinocoalition.com/
Email: sale@sinocoalition.com
Telefoon: +86 15640380985
Plaatsingstijd: 16-03-2023
