تغییرات اقلیمی یکی از مهمترین خطرات جهانی است که جامعه مدرن ما با آن مواجه است. تغییرات اقلیمی تأثیر دائمی و مخربی بر الگوهای مصرف و تولید ما دارد، اما در مناطق مختلف جهان، تغییرات اقلیمی به طور قابل توجهی متفاوت است. اگرچه سهم تاریخی کشورهای توسعه نیافته اقتصادی در انتشار جهانی کربن ناچیز است، اما این کشورها قبلاً هزینه بالای تغییرات اقلیمی را متحمل شدهاند که آشکارا نامتناسب است. رویدادهای شدید آب و هوایی تأثیرات جدی مانند خشکسالی شدید، آب و هوای بسیار گرم، سیلهای ویرانگر، تعداد زیادی پناهنده، تهدیدات جدی برای امنیت غذایی جهانی و تأثیرات جبران ناپذیری بر منابع زمین و آب دارند. پدیدههای غیرطبیعی آب و هوایی مانند ال نینو همچنان رخ خواهند داد و جدیتر و جدیتر میشوند.
به طور مشابه، به دلیل تغییرات اقلیمی،صنعت معدنهمچنین با عوامل خطر واقعبینانه بالایی روبرو است. زیرامعدنکاریمناطق تولیدی بسیاری از پروژههای توسعه معادن با خطر تغییرات اقلیمی روبرو هستند و تحت تأثیر مداوم رویدادهای نامساعد آب و هوایی، به طور فزایندهای آسیبپذیر خواهند شد. به عنوان مثال، شرایط آب و هوایی شدید ممکن است بر پایداری سدهای باطله معدن تأثیر بگذارد و وقوع حوادث شکستن سد باطله را تشدید کند.
علاوه بر این، وقوع رویدادهای شدید آب و هوایی و تغییر شرایط آب و هوایی نیز منجر به مشکل اساسی تأمین منابع آب جهانی میشود. تأمین منابع آب نه تنها وسیلهای مهم برای تولید در عملیات معدنی است، بلکه یک منبع حیاتی ضروری برای ساکنان محلی در مناطق معدنی نیز میباشد. طبق ارزیابی جهانی S&P، تخمین زده میشود که بخش قابل توجهی از مناطق غنی از مس، طلا، آهن و روی (30 تا 50 درصد) با کمبود آب مواجه هستند و یک سوم از مناطق معدنی طلا و مس جهان حتی ممکن است تا سال 2030 با دو برابر شدن خطر کوتاه مدت آب مواجه شوند. خطر آب به ویژه در مکزیک حاد است. در مکزیک، جایی که پروژههای معدنی با جوامع محلی برای منابع آب رقابت میکنند و هزینههای عملیاتی معدن بالا است، تنشهای زیاد در روابط عمومی میتواند تأثیر جدی بر فعالیتهای معدنی داشته باشد.
برای مقابله با عوامل خطر مختلف، صنعت معدن به یک مدل تولید پایدارتر معدن نیاز دارد. این نه تنها یک استراتژی اجتناب از ریسک مفید برای شرکتهای معدنی و سرمایهگذاران است، بلکه یک رفتار مسئولانه اجتماعی نیز میباشد. این بدان معناست که شرکتهای معدنی باید سرمایهگذاری خود را در راهحلهای فناورانه پایدار، مانند کاهش عوامل خطر در تأمین آب و افزایش سرمایهگذاری در کاهش انتشار کربن صنعت معدن، افزایش دهند.صنعت معدنانتظار میرود که این شرکت سرمایهگذاری خود را در راهحلهای فنی برای کاهش انتشار کربن، به ویژه در زمینههای خودروهای برقی، فناوری پنلهای خورشیدی و سیستمهای ذخیره انرژی باتری، به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
صنعت معدن نقش حیاتی در تولید مواد مورد نیاز برای مقابله با تغییرات اقلیمی ایفا میکند. در واقع، جهان در حال گذار به جامعهای با انتشار کربن کم در آینده است که به مقدار زیادی منابع معدنی نیاز دارد. برای دستیابی به اهداف کاهش انتشار کربن تعیین شده توسط توافقنامه پاریس، ظرفیت تولید جهانی فناوریهای انتشار کربن کم، مانند توربینهای بادی، تجهیزات تولید انرژی فتوولتائیک خورشیدی، تأسیسات ذخیرهسازی انرژی و خودروهای برقی، به طور قابل توجهی بهبود خواهد یافت. طبق تخمین بانک جهانی، تولید جهانی این فناوریهای کمکربن در سال ۲۰۲۰ به بیش از ۳ میلیارد تن منابع معدنی و منابع فلزی نیاز خواهد داشت. با این حال، برخی از منابع معدنی که به عنوان "منابع کلیدی" شناخته میشوند، مانند گرافیت، لیتیوم و کبالت، ممکن است حتی تا سال ۲۰۵۰ تولید جهانی را تقریباً پنج برابر افزایش دهند تا بتوانند تقاضای رو به رشد منابع فناوری انرژی پاک را برآورده کنند. این خبر خوبی برای صنعت معدن است، زیرا اگر صنعت معدن بتواند همزمان حالت تولید پایدار معدن فوق را اتخاذ کند، این صنعت سهم تعیینکنندهای در تحقق هدف توسعه جهانی آینده یعنی حفاظت از محیط زیست سبزتر خواهد داشت.
کشورهای در حال توسعه، حجم زیادی از منابع معدنی مورد نیاز برای تحول جهانی کم کربن را تولید کردهاند. از نظر تاریخی، بسیاری از کشورهای تولیدکننده منابع معدنی گرفتار نفرین منابع بودهاند، زیرا این کشورها بیش از حد به حق امتیاز حقوق معدن، مالیات منابع معدنی و صادرات محصولات معدنی خام متکی هستند و در نتیجه بر مسیر توسعه کشور تأثیر میگذارند. آیندهای مرفه و پایدار که جامعه بشری به آن نیاز دارد، باید نفرین منابع معدنی را بشکند. تنها از این طریق است که کشورهای در حال توسعه میتوانند برای سازگاری و پاسخ به تغییرات اقلیمی جهانی آمادگی بهتری داشته باشند.
نقشه راه برای دستیابی به این هدف این است که کشورهای در حال توسعه با منابع معدنی بالا، اقدامات مربوطه را برای افزایش ظرفیت زنجیره ارزش محلی و منطقهای تسریع کنند. این امر از بسیاری جهات مهم است. اول، توسعه صنعتی ثروت ایجاد میکند و بنابراین حمایت مالی کافی برای سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش آن در کشورهای در حال توسعه فراهم میکند. دوم، برای جلوگیری از تأثیر انقلاب جهانی انرژی، جهان صرفاً با جایگزینی یک مجموعه از فناوریهای انرژی با مجموعه دیگر، تغییرات اقلیمی را حل نخواهد کرد. در حال حاضر، با توجه به مصرف بالای انرژی سوختهای فسیلی توسط بخش حمل و نقل بینالمللی، زنجیره تأمین جهانی همچنان یک انتشار دهنده اصلی گازهای گلخانهای است. بنابراین، بومیسازی فناوریهای انرژی سبز استخراج و تولید شده توسط صنعت معدن با نزدیکتر کردن پایگاه تأمین انرژی سبز به معدن، به کاهش انتشار گازهای گلخانهای کمک خواهد کرد. سوم، کشورهای در حال توسعه تنها در صورتی قادر به اتخاذ راهحلهای انرژی سبز خواهند بود که هزینههای تولید انرژی سبز کاهش یابد تا مردم بتوانند چنین فناوریهای سبزی را با قیمتی مقرون به صرفه مصرف کنند. برای کشورها و مناطقی که هزینههای تولید پایین است، طرحهای تولید محلی با فناوریهای انرژی سبز ممکن است گزینهای باشد که ارزش بررسی دارد.
همانطور که در این مقاله تأکید شد، در بسیاری از زمینهها، صنعت معدن و تغییرات اقلیمی به طور جداییناپذیری به هم مرتبط هستند. صنعت معدن نقش حیاتی ایفا میکند. اگر میخواهیم از بدترین حالت ممکن جلوگیری کنیم، باید در اسرع وقت اقدام کنیم. حتی اگر منافع، فرصتها و اولویتهای همه طرفها رضایتبخش نباشد، گاهی اوقات حتی کاملاً نامطلوب باشد، سیاستگذاران دولتی و رهبران تجاری چارهای جز هماهنگی اقدامات و تلاش برای یافتن راهحلهای مؤثر و قابل قبول برای همه طرفها ندارند. اما در حال حاضر، سرعت پیشرفت بسیار کند است و ما فاقد عزم راسخ برای دستیابی به این هدف هستیم. در حال حاضر، تدوین استراتژی اکثر برنامههای واکنش به تغییرات اقلیمی توسط دولتهای ملی هدایت میشود و به ابزاری ژئوپلیتیکی تبدیل شده است. از نظر دستیابی به اهداف واکنش به تغییرات اقلیمی، تفاوتهای آشکاری در منافع و نیازهای کشورهای مختلف وجود دارد. با این حال، به نظر میرسد سازوکار چارچوب واکنش به تغییرات اقلیمی، به ویژه قوانین مدیریت تجارت و سرمایهگذاری، کاملاً در تضاد با اهداف واکنش به تغییرات اقلیمی است.
وب:https://www.sinocoalition.com/
Email: sale@sinocoalition.com
تلفن: +86 15640380985
زمان ارسال: ۱۶ فوریه ۲۰۲۳
