Μεταλλευτική βιομηχανία και κλιματική αλλαγή: κίνδυνοι, ευθύνες και λύσεις

Η κλιματική αλλαγή είναι ένας από τους σημαντικότερους παγκόσμιους κινδύνους που αντιμετωπίζει η σύγχρονη κοινωνία μας. Η κλιματική αλλαγή έχει μόνιμο και καταστροφικό αντίκτυπο στα πρότυπα κατανάλωσης και παραγωγής μας, αλλά σε διαφορετικές περιοχές του κόσμου, η κλιματική αλλαγή είναι σημαντικά διαφορετική. Αν και η ιστορική συμβολή των οικονομικά υπανάπτυκτων χωρών στις παγκόσμιες εκπομπές άνθρακα είναι αμελητέα, αυτές οι χώρες έχουν ήδη επωμιστεί το υψηλό κόστος της κλιματικής αλλαγής, το οποίο είναι προφανώς δυσανάλογο. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα έχουν σοβαρές επιπτώσεις, όπως σοβαρή ξηρασία, έντονα καιρικά φαινόμενα υψηλής θερμοκρασίας, καταστροφικές πλημμύρες, μεγάλο αριθμό προσφύγων, σοβαρές απειλές για την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στους χερσαίους και υδάτινους πόρους. Ασυνήθιστα καιρικά φαινόμενα όπως το Ελ Νίνιο θα συνεχίσουν να εμφανίζονται και να γίνονται όλο και πιο σοβαρά.

Ομοίως, λόγω της κλιματικής αλλαγής, ημεταλλευτική βιομηχανίααντιμετωπίζει επίσης υψηλούς ρεαλιστικούς παράγοντες κινδύνου. Επειδή τοεξόρυξηκαι οι περιοχές παραγωγής πολλών έργων ανάπτυξης ορυχείων αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της κλιματικής αλλαγής και θα γίνουν ολοένα και πιο ευάλωτες υπό τις συνεχείς επιπτώσεις δυσμενών καιρικών φαινομένων. Για παράδειγμα, οι ακραίες καιρικές συνθήκες ενδέχεται να επηρεάσουν τη σταθερότητα των φραγμάτων των ορυχείων και να επιδεινώσουν την εμφάνιση ατυχημάτων θραύσης φραγμάτων.

Επιπλέον, η εμφάνιση ακραίων κλιματικών φαινομένων και οι μεταβαλλόμενες κλιματικές συνθήκες οδηγούν επίσης στο κρίσιμο πρόβλημα της παγκόσμιας προσφοράς υδάτινων πόρων. Η προσφορά υδάτινων πόρων δεν αποτελεί μόνο ένα σημαντικό μέσο παραγωγής στις μεταλλευτικές δραστηριότητες, αλλά και έναν απαραίτητο πόρο διαβίωσης για τους κατοίκους των περιοχών εξόρυξης. Εκτιμάται ότι ένα σημαντικό ποσοστό των περιοχών πλούσιων σε χαλκό, χρυσό, σίδηρο και ψευδάργυρο (30-50%) παρουσιάζουν έλλειψη νερού και το ένα τρίτο των περιοχών εξόρυξης χρυσού και χαλκού στον κόσμο θα μπορούσε ακόμη και να δει τον βραχυπρόθεσμο κίνδυνο υδάτων να διπλασιάζεται έως το 2030, σύμφωνα με την Παγκόσμια Αξιολόγηση της S&P. Ο κίνδυνος υδάτων είναι ιδιαίτερα οξύς στο Μεξικό. Στο Μεξικό, όπου τα μεταλλευτικά έργα ανταγωνίζονται τις τοπικές κοινότητες για υδάτινους πόρους και το κόστος λειτουργίας των ορυχείων είναι υψηλό, οι υψηλές εντάσεις στις δημόσιες σχέσεις μπορούν να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στις μεταλλευτικές δραστηριότητες.

Προκειμένου να αντιμετωπίσει διάφορους παράγοντες κινδύνου, η μεταλλευτική βιομηχανία χρειάζεται ένα πιο βιώσιμο μοντέλο παραγωγής εξόρυξης. Αυτό δεν αποτελεί μόνο μια στρατηγική αποφυγής κινδύνου ωφέλιμη για τις μεταλλευτικές επιχειρήσεις και τους επενδυτές, αλλά και μια κοινωνικά υπεύθυνη συμπεριφορά. Αυτό σημαίνει ότι οι μεταλλευτικές επιχειρήσεις θα πρέπει να αυξήσουν τις επενδύσεις τους σε βιώσιμες τεχνολογικές λύσεις, όπως η μείωση των παραγόντων κινδύνου στην παροχή νερού και η αύξηση των επενδύσεων στη μείωση των εκπομπών άνθρακα της μεταλλευτικής βιομηχανίας.μεταλλευτική βιομηχανίααναμένεται να αυξήσει σημαντικά τις επενδύσεις της σε τεχνικές λύσεις για τη μείωση των εκπομπών άνθρακα, ιδίως στους τομείς των ηλεκτρικών οχημάτων, της τεχνολογίας ηλιακών πάνελ και των συστημάτων αποθήκευσης ενέργειας από μπαταρίες.

Η μεταλλευτική βιομηχανία διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην παραγωγή υλικών που απαιτούνται για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Στην πραγματικότητα, ο κόσμος βρίσκεται στη διαδικασία μετάβασης σε μια κοινωνία χαμηλών εκπομπών άνθρακα στο μέλλον, η οποία απαιτεί μεγάλη ποσότητα ορυκτών πόρων. Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι μείωσης των εκπομπών άνθρακα που ορίζονται από τη Συμφωνία του Παρισιού, η παγκόσμια παραγωγική ικανότητα τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών άνθρακα, όπως οι ανεμογεννήτριες, ο εξοπλισμός παραγωγής ηλιακής φωτοβολταϊκής ενέργειας, οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης ενέργειας και τα ηλεκτρικά οχήματα, θα βελτιωθεί σημαντικά. Σύμφωνα με την εκτίμηση της Παγκόσμιας Τράπεζας, η παγκόσμια παραγωγή αυτών των τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών άνθρακα θα απαιτήσει περισσότερους από 3 δισεκατομμύρια τόνους ορυκτών πόρων και μεταλλικών πόρων το 2020. Ωστόσο, ορισμένοι από τους ορυκτούς πόρους που είναι γνωστοί ως «βασικοί πόροι», όπως ο γραφίτης, το λίθιο και το κοβάλτιο, ενδέχεται ακόμη και να αυξήσουν την παγκόσμια παραγωγή σχεδόν πέντε φορές έως το 2050, προκειμένου να καλύψουν την αυξανόμενη ζήτηση πόρων για τεχνολογία καθαρής ενέργειας. Αυτά είναι καλά νέα για τη μεταλλευτική βιομηχανία, διότι εάν η μεταλλευτική βιομηχανία μπορέσει να υιοθετήσει ταυτόχρονα τον παραπάνω βιώσιμο τρόπο παραγωγής εξόρυξης, τότε η βιομηχανία θα συμβάλει αποφασιστικά στην υλοποίηση του παγκόσμιου μελλοντικού αναπτυξιακού στόχου για πιο πράσινη προστασία του περιβάλλοντος.

Οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν παράγει μεγάλη ποσότητα ορυκτών πόρων που είναι απαραίτητοι για τον παγκόσμιο μετασχηματισμό χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Ιστορικά, πολλές χώρες παραγωγής ορυκτών πόρων μαστίζονται από την κατάρα των πόρων, επειδή αυτές οι χώρες βασίζονται υπερβολικά στα δικαιώματα εκμετάλλευσης των δικαιωμάτων εξόρυξης, στους φόρους ορυκτών πόρων και στις εξαγωγές πρώτων υλών ορυκτών προϊόντων, επηρεάζοντας έτσι την αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Ένα ευημερούν και βιώσιμο μέλλον που απαιτεί η ανθρώπινη κοινωνία πρέπει να σπάσει την κατάρα των ορυκτών πόρων. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν οι αναπτυσσόμενες χώρες να είναι καλύτερα προετοιμασμένες να προσαρμοστούν και να ανταποκριθούν στην παγκόσμια κλιματική αλλαγή.

Ένας οδικός χάρτης για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι οι αναπτυσσόμενες χώρες με υψηλά αποθέματα ορυκτών πόρων να επιταχύνουν τα αντίστοιχα μέτρα για την ενίσχυση της τοπικής και περιφερειακής ικανότητας της αλυσίδας αξίας. Αυτό είναι σημαντικό από πολλές απόψεις. Πρώτον, η βιομηχανική ανάπτυξη δημιουργεί πλούτο και, ως εκ τούτου, παρέχει επαρκή οικονομική υποστήριξη για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και τον μετριασμό της. Δεύτερον, για να αποφευχθούν οι επιπτώσεις μιας παγκόσμιας ενεργειακής επανάστασης, ο κόσμος δεν θα λύσει το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής απλώς αντικαθιστώντας ένα σύνολο ενεργειακών τεχνολογιών με ένα άλλο. Προς το παρόν, η παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού παραμένει ένας σημαντικός εκπομπός αερίων του θερμοκηπίου, δεδομένης της υψηλής κατανάλωσης ενέργειας από ορυκτά καύσιμα από τον διεθνή τομέα μεταφορών. Επομένως, ο εντοπισμός των τεχνολογιών πράσινης ενέργειας που εξάγονται και παράγονται από τη μεταλλευτική βιομηχανία θα βοηθήσει στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου φέρνοντας τη βάση εφοδιασμού πράσινης ενέργειας πιο κοντά στο ορυχείο. Τρίτον, οι αναπτυσσόμενες χώρες θα είναι σε θέση να υιοθετήσουν λύσεις πράσινης ενέργειας μόνο εάν μειωθεί το κόστος παραγωγής πράσινης ενέργειας, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να καταναλώνουν τέτοιες πράσινες τεχνολογίες σε προσιτή τιμή. Για χώρες και περιοχές όπου το κόστος παραγωγής είναι χαμηλό, τα τοπικά συστήματα παραγωγής με τεχνολογίες πράσινης ενέργειας μπορεί να είναι μια επιλογή που αξίζει να εξεταστεί.

Όπως τονίζεται σε αυτό το άρθρο, σε πολλούς τομείς, η μεταλλευτική βιομηχανία και η κλιματική αλλαγή είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Η μεταλλευτική βιομηχανία παίζει ζωτικό ρόλο. Αν θέλουμε να αποφύγουμε τα χειρότερα, θα πρέπει να δράσουμε το συντομότερο δυνατό. Ακόμα κι αν τα συμφέροντα, οι ευκαιρίες και οι προτεραιότητες όλων των μερών δεν είναι ικανοποιητικά, μερικές φορές ακόμη και εντελώς δυσμενή, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της κυβέρνησης και οι επιχειρηματικοί ηγέτες δεν έχουν άλλη επιλογή από το να συντονίσουν τις δράσεις τους και να προσπαθήσουν να βρουν αποτελεσματικές λύσεις αποδεκτές από όλα τα μέρη. Αλλά προς το παρόν, ο ρυθμός προόδου είναι πολύ αργός και μας λείπει η σταθερή αποφασιστικότητα για την επίτευξη αυτού του στόχου. Προς το παρόν, η χάραξη στρατηγικής για τα περισσότερα σχέδια αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής καθοδηγείται από τις εθνικές κυβερνήσεις και έχει γίνει ένα γεωπολιτικό εργαλείο. Όσον αφορά την επίτευξη των στόχων της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, υπάρχουν προφανείς διαφορές στα συμφέροντα και τις ανάγκες των διαφόρων χωρών. Ωστόσο, ο μηχανισμός-πλαίσιο της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, ιδίως οι κανόνες διαχείρισης του εμπορίου και των επενδύσεων, φαίνεται να είναι διαμετρικά αντίθετος με τους στόχους της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.

Ιστός:https://www.sinocoalition.com/

Email: sale@sinocoalition.com

Τηλέφωνο: +86 15640380985


Ώρα δημοσίευσης: 16 Φεβρουαρίου 2023